تجربه سفر ژاپن،مریم دولتشاهی

همه وسوسه سفر با ديدن عكساي شكوفه هاي گيلاس ژاپن شروع شد راجع به ويزا تحقيق كردم خيلي سخت نبود البته يكم كلا گير ميدادن در مورد همه چي مثلا حساب بانكي كه حتما تا ديروز بايد كاركرد داشته باشه و ازين داستان ها اما خوب خداروشكر يه ويزاي ١٥ روزه دادن چهارشنبه اول ارديبهشت ساعت ١٠ شب پرواز داشتيم از تهران به ازاكا با امارات، آخه پرواز امارات به توكيو خيلي گرون تر در مي اومد حدود ٥٠٠ هزار تومان فرقش بود.
ساعت حدود ٥ بعد از ظهر فرداش يعني پنج شنبه رسيديم ازاكا از فرودگاه با ترن اومديم به سمت هتل حدود ٥٠ دقيقه با ترن با سرعت متوسط كند تر و تند تر از اينم داشت.

نكته اينكه توي ژاپن تاكسي خيلي گرونه و براي تمام مسير ها هم ترن هست و خيلي ارزون تر البته انقدر اينجا ترن وجود داره كه آدم گيج ميشه.
بارون شديدي مي باريد و ما رسيديم به مركز شهر ازاكا يه ايستگاهي به نام نامبا كه يه چيزي مثل توپخونه خودمون بود و خطوط زيادي از اون مركزمي گذشتند.  از نامبا تا هاستلمون راه زيادي نبود و پياده حدود ٢٠ دقيقه راه بود حسنش به اين بود كه تمام طول مسير از يك گذرگاه مسقف رد ميشديم . محله اي به اسم دوتمبري كه توي ازاكا معروفه و جزو جذابيت هاي شهر محسوب ميشه.
اينجا چيزي كه خيلي مهمه نقشه و اينترنت هست كه به نظر مي رسيد سيمكارت لازم باشه اما بعدا متوجه شدم سيمكارت احتياج نيست چون تقريبا تمام شهر ازاكا free wife هست به خاطر ايستگاه هاي مترو كه همشون اينترنت دارند و هر چند قدم يه ايستگاه مترو هست ما هم نقشه رو لود ميك رديم و ازش عكس ميگرفتيم و راه مي افتاديم.

و يه چيزي كه هست خيلي سعي كردم اينو نگم ولي واقعا نميشه ازش چشم پوشيد اينكه بيشتر ژاپني هاآدمهاي باهوشي نيستن و در واقع مي تونم بگم ضريب هوشي پاييني دارند وقتي ازشون آدرس مي پرسي انگار از مريخ اومدي خيلي با تعجب كاغذ آدرس و نگاه مي كردن و واقعا نمي دونستن مابايد چه خطي سوار شيم كه البته اونم از نوع خودش بي نظير و خاطره اي بود .
‏‎نكته جالب با فهميدن اينكه ما ايراني هستيم خيلي سورپرايز ميشدن و اين براشون جالب بود، بيشتر توريستايي كه به اينجا ميان اهل كره و فيليپين هستند .

‏‎آدمها جدي و بدون لبخند عبوس و خجالتي برعكس تايلندي ها و خيلي از اسياي جنوب شرقي ها.
صبح فردا يعني جمعه رفتيم براي ديدن قلعه ازاكا كاخ زيبايي بود كه در اواخر مارچ و اوايل فروردين به مدت دو هفته به خاطر شكوفه هاي گيلاس ديدن اين زيبايي چند برابر ميشه كه متاسفانه ما به ته مونده هاي شكوفه ها رسيديم اگر بليت روزانه شهر داشته باشيم قيمت مترو و اتوبوس ها نصف ميشدن و همچنين براي جاهاي ديدني با ارائه اون بليت هاي يكروزه يا دو روزه تخفيف مي دادن.
‏‎هاستل ما درست در مركز شهر بود ١٠ دقيقه به سمت شمال پياده روي ما رو به كاخ رسوند نقشه كاخ رو از گوگل مپ كوچه به كوچه سرچ كردم خيلي راحت داخل كاخ هم موزه بود و حياط بسيار زيبايي هم داشت.

عصرش به محله دوتنبري رفتيم محله اي فوق العاده زنده و پر هياهو شلوغ انقدر كه توي جمعيت ميشد گم بشي خيابون پر از رستوران و غذاهاي دريايي فروشگاه هاي مارك دار و … يك كانال بسيار زيبا كه از داخل شهر مي گذشت.

در پارك ملي نارا Wi-Fi هست و سرعتش هم عااليه، معابد تودايجي و شكوفه هاي گيلاس اينجا رو بينظير كرده يه چيز خيلي جالب و جذاب ديگه اينجا توي پارك پر از آهو كه آزاد هستند واز آدمها ترسي ندارن آزادانه داخل خيابون ميان و مردم باهاشون عكس ميگيرن و نوازششون مي كنن و بهشون بيسكوييت ميدن ،البته اين بيسكوييت ها رو خودشون همونجا ميفروشن.

صبح خيلي زود ساعت حدود ٦:٣٠ از ايستگاه mirinani اومديم به ازاكا سنتر كه ازونجا خطي به اسم جي آر كه مخفف راه آهن ژاپن هست و سوار شيم بيايم هيروشيماازونجا حدود دو ساعت و نيم تا هيروشيما راه داشتيم راستي فراموش كردم بگم در مترو از ساعت ٧ باز ميشه و ما اونجا نيم ساعت پشت در مترو منتظر بوديم حدود ١١ رسيديم به guest house ژاپني به نام tenada كه جاش تا ايستگاه راه اهن ٥ دقيقه پياده روي داشت جاي سنتي و بامزه اي بود به زبان محلي به اين سبك هاستل تاتامي ميگن درهاي كشويي و كامل سبك ژاپني يه روز بيشتر هيروشيما نبوديم و تو اين يك روز بايد كل شهر رو مي گشتيم.
نكته قبل از سفر توي تمام تريپ ادوايزر و تمامي سايتهاي سفر به ژاپن موضوعي نظرم و جلب كرد و اونم گرفتن بليت راه اهن JR در خارج از كشور ژاپن هست كه خيلي ارزون تر تموم ميشد بليت قطارهاي سريع السير و نرمال بين شهري در ژاپن حدود متوسط ١٠٠٠٠ ين هست (٣٢٠ هزار تومان )و اگر برنامه مثل ما باشه و شهر گردي باشه هزينه زيادي بابت بين شهر رفتن بايد پرداخت كرد البته داخل بعضي شهر ها هم از اين بليت راه اهن جي آر ميشه استفاده كرد (بجز مترو) خارج از كشور ژاپن گرفتن اين بليتها نيم بها خواهد بود بطوريكه ٧ و ١٤ روزه داره و براي ٧ روزش حدود ٢٣٠ يورو قيمتش هست كه استفاده نامحدود داره در اين مدت.نكته مفيد ديگر با ارائه اين بليت كل هيروشيما و جاهاي ديدينيش رامي شود رايگان گشت البته منظورم حمل و نقل هست نه وروديه مثلا باغهاي بوتانيكال يا موزه .
بعد از تحويل اتاق رفتيم بيرون براي ناهار و گشت و تقريبا همه جاهاي ديدني هيروشيما رو گشتيم شهر آروم و ساكت ، نيمه مرده بود و غمگين صبح امروز دوشنبه هم براي ديدن به Hiroshima Pease memorial رفتيم يادبود قربانيان جنگ همونجايي كه جان كري يكي دو هفته پيش گل گذاشته بود.
اينجا بچه هاي سراسر ژاپن به ياد بچه هاي كشته شده در جنگ درناهاي كاغذي درست ميكنند. (بر اساس يك افسانه ژاپني اگر كسي ١٠٠٠ درناي كاغذي درست كنه يكي از آرزوهاش براورده ميشه )و ساعت ١١ با قطار شينكانسن به سمت كيوتو حركت كرديم.

تو كيوتو داستانهاي عجيبي اتفاق افتاد هتلي كه ما رزرو كرده بوديم خارج شهر بود و خيلي تا ايستگاه فاصله داشت علاوه بر اين هتل عجيبي بود كه رسپشن نداشت و فقط باتلفن امورات را انجام ميدادن و ظاهر ترسناكي هم داشت كه البته تمام اينا مغاير توصيفات بوكينگ دات كام بود بعد از ديدن هتل توي اينترنت جستجو كرديم و يك هتل نزديك به مركز شهر پيدا كرديم.
يه مقداري پياده روي كه البته يكساعتي طول كشيد به هاستل رسيديم لوكيشن عالي نزديك ترمينال و پرسنل بلژيكي و انگليسي زبان عالي بود بالاخره بعد از مدتها تونستيم يه دل سير با يكي انگليسي حرف بزنيم  و بالاخره ارزش اينهمه پياده روي شو داشت.
اتاق دو تخته خصوصي براي دو شب دو نفر ١٠٠٠٠ين عالي بود البته تخفيف گرفتيم
كلا همه چي تو ژاپن خيلي گرونه حتي هاستل .
شب فقط تونستيم همين دورو بر هتل يك دوري بزنيم و شامي بخوريم.
سه شنبه كيوتو رو از صبح خيلي زود شروع كرديم جاهاي ديدني زيادي داشت و وقت زيادي نداشتيم يه بليت اتوبوس براي يك طرف ٢٤٠ ين بود و بليت براي كل روز به تعداد نامحدود براي كل واحدهاي اتوبوسراني ٥٠٠ ين بنابراين اون به صرفه بود ( حدود ١٦هزار تومان) صبح رو با arashiyama شروع كرديم bambo forest كه واقعا ديدني بود بعدش رفتيم به بازديد از معبد فوشيمي ايناري كه از جذابيتهاي كيوتو هست و معبد كيوميزو همه معبدها هم كلا بالاي كوه و تپه ها هستند و ديدنشون خالي از لطف نبود اينجا توريستاي مختلف زيادي بودن اروپايي و آسيايي و كلا تا الان ما يك ايراني هم نديديم.

اينجا پوشيدن كيمونو براي خارجيها و كرايه خيلي مرسوم هست كرايه لباس و درست كردن مو و صورت به سبك ژاپني بين ٥٠٠٠ هزار تا ٨٠٠٠ ين خرج بر ميداشت night life زيبا و جذابيتهاي كيوتو در شب هم در نوع خودش بينظير بود سوشي بار و امتحان كردن غذا با چاپ استيك .

چهارشنبه ساعت حدود ٩ صبح به سمت توكيو با قطار سريع السير شينكانسن ، ايستگاهاي راه آهن و مترو اينجا خيلي عظيم تر از فرودگاه هست.توكيو يك شهر كاملا زير زميني هست زير زمين كانالهاي مترو فوق العاده است و بي نظير.نكته در تمام طول سفر آدمهاي داخل مترو در حال موبايل بازي هستند البته كتاب هم ميخونن كلا بيكار نيستن.در بك قطار دو ساعته به توكيو دختري كنار ما نشسته بود در حال خوردن قهوه و صبحانه يه موزيك پلير تو گوشش در حال گوش دادن و سه تاموبايل تو دست و روي پاش.
نكته جالب ديگه در مورد توالت هاي ژاپني كه عالي بودن.توالتهای ژاپن کلی دکمه داره.اول اینکه خود نشیمن سنسور داره و وقتی پایین میاد گرم میشه.وقتی سیفون رو میکشی از بالا آب روی روشویی میاد که دست رو بشوری و آب شستشو وارد مخزن میشه و در مصرف آب صرفه جویی میشه.دکمه های کناری برای شستشو با آب گرم و سرد و فشار آب و یه سری دیگه هم که متوجه نشدم چی بود .اين دستشويي هاي ديجيتال در نوع خودش بي نظير بود كه كلا نميداشتن از دستشويي بيرون بياي.

ساعت حدود ٢ رسيديم به هاستلمون در محله آساكوسا كه از محله هاي ديدني ژاپن محسوب ميشه اينجا هم هاستل تاتامي و سنتي و جالب بود با يه ميز كوچك و دو تا بالش روي زمين و البته پرايوت دونفره حدود ٢١ هزار ين دونفر سه شب لازم بذكر هست كه تاتامي ها يكم گرون تر از سايرهاستل هاهست ولي تجربه اش رو دوست داشتم همون شب در محله اساكوسا گشتي زديم و معبد معروف آساكوسا رو هم ديديم.

شب هم رفتيم محله شينجوكو كه واقعا جالب و ديدني بود و البته محله شلوغ و خاص كل كلابها و ديسكوها و بارها و … در اين قسمت شهر واقع شده بودن و ضمنا خروج از مترو ش هم خيلي طول كشيد واقعا شهر زيرزميني بزرگ و عجيبي بود پنج شنبه صبح بارون گرفت خيلي شديد و برنامه ما كه كروز سواري تا محله اودايبا بود رو بهم زد. بناچار برنامه رو تغيير داديم به ديدن آسمانخراش skytree حدود ٦٢٠ متر ارتفاعش بود و نيمي از آن در دل ابر قرار گرفته بود روز سرد و باروني اي داشتيم و با مونو ريل به محله اودايبا رفتيم محله بينظير و زيبايي بود كه تمام جذابيتهاي ژاپن را به تنهايي در خود داشت .

ديدني ترين قسمت توكيو كه داخل يك جزيره واقع شده همچنان نم نم بارون ميباريد داخل فروشگاه اونجا يه دوري زديم و با مترو به هاستل برگشتي.
جمعه صبح به سمت منطقه هاكونه حركت كرديم خارج شهر توكيو در دامنه هاي كوه فوجي ، كه بسيار دلپذير بود با مترو به ايستگاه شين باشي رفتيم و اونجا يه بليط مترو خريديم كه هم باهاش ميشد مترو ( تا منطقه هاكونه) ترن ، تله كابين و كشتي سوار شد به دفعات تا ٢٤ ساعت حدود ٣٠٠٠ ين تقريبا معادل ١٠٠ هزار تومان و البته اتوبوس.

از مترو كه پياده شديم سوار اتوبوسي شديم كه مارو تا نزديك كشتي ميرسوند مسير طولاني ، كوهستاني و پر پيچ و خم بود ولي بسيار زيبا سوار كشتي شديم در روزهاي عادي احتمالا ميشد چشم اندازي از كوه فوجي داشت اما متاسفانه ما آسمان ابري و باروني داشتيم. كشتي مارو تا تله كابين رسوند و ازونجا با تله كابين بالا رفتيم يه جا كه در واقع ايستگاه اخر بود وارد يه جاي بزرگ شيشه اي شديم كه اجازه خروج نميدادن اولش متوجه دليلش نشديم اما بعد متوجه شديم كه اينجا يكي از دهانه هاي آتشفشاني هست كه ظاهرا به خاطر بارون گاز گوگرد متصاعد ميكنه و سميه و ما از درون اون محوطه هم بوي گوگرد رو كاملا حس مي كرديم اون روز يكي از زيباترين روزهاي ژاپن بود.راستي يه چيز ديگه فوجي در زبان ژاپني به معني اقاقيا و در زبان انگليسي acacia بهش گفته ميشه.شنبه روز آخر
ژاپن با همه جذابيتهاش مثل بقيه سفرها به پايان رسيد ساعت ١١ شب پرواز داشتيم و هنوز كلي وقت داشتيم واسه گشت و رفتيم براي بازديد از كاخ امپراطوري و پارك ملي و البته خريد

از بخش جدید ترین مطالب بازدید کنید.